cześć! 
Najważniejsze rzeczy, jakie musisz ogarnąć, zanim wybierzesz dla siebie linę:
1. Na początku przyjdzie Ci wybrać pomiędzy liną statyczną (używane do prac na wysokości, wędkowania) a dynamiczną (używaną do wspinaczki sensu stricte, czyli sportowej, na własnej asekuracji). Wybieramy dynamiczną.
2. Wybierając „dynamika” możemy spotkać się z linami pojedynczymi lub podwójnymi. Do wspinaczki sportowej wybieramy pojedynczą, oznaczoną cyfrą 1. Liny podwójne (lub rzadziej bliźniacze) są stosowane najczęściej w górach.
3. Średnica liny: spotkać możecie na rynku modele od 8,5mm do 11mm średnicy. Idealnym rozwiązaniem na początek będzie lina 9,7-10,5. Im grubsza lina, tym wolniej się zużywa. Im cieńsza, tym lżejsza, ale i wymaga większej uwagi podczas asekuracji. Należy uważać na najcieńsze liny w kontekście przyrządu do asekuracji jakiego używamy – każdy ma przewidziany swój zakres lin, z którymi współpracuje i którego nie można przekraczać. Nie warto kupować lin grubszych niż 10,5 mm!
4. Długość: na polskie skałki – 60-70 metrów. Na 90% dróg nie przyda Ci się pełna długość, lecz wiadomo – czasem lepiej mieć niż nie mieć. Optymalnym patentem jest posiadanie np. 40m liny o ściankowym przeznaczeniu. 80 metrów przyda Ci się praktycznie tylko w zagranicznych rejonach.
5. Impregnacja – tu mam mieszane uczucia: jeżeli używamy liny do wspinania w skałach i na ściance – raczej nie warto inwestować w impregnację. Natomiast z własnych doświadczeń mogę powiedzieć, że impregnowane liny nieco łatwiej pracują w sprzęcie i mniej się mechacą.
6. Liczba rwań, siła graniczna – parametry, jakie charakteryzują każdą linę (znajdziecie je na karcie produktu). Liczba rwań – bez wchodzenia w szczegóły – liczba rwań dotyczy warunków testowych, które w przyrodzie wystepują niezwykle, niezwykle rzadko. Każda lina powinna wytrzymać przynajmniej kilkadziesiąt drobnych odpadnięć/obciążeń. Siła graniczna – im mniejsza, tym mniejsze siły będą działały podczas odpadnięcia – na wspinacza i układ asekuracyjny. Wszystkie dostępne na rynku liny mają potrzebne atesty, a co za tym idzie, spełniają określone normy i są bezpieczne.
7. Producent – jak wyżej – rynek pełen jest atestowanych produktów wysokiej klasy, a ja chciałbym uniknąć reklamy konkretnej firmy. Wybierać możecie z szerokiego grona dostawców: np. Beal, Cousin, Edelrid, Edelweiss, Mammut, Roca, Tendon…
8. Znacznik w połowie – przydaje się oznaczenie, zwłaszcza, jak prowadzicie drogę co do której długości nie jesteście pewni. Jeśli oznaczenie „dojedzie” do przyrządu, a wy jeszcze nie jesteście pod stanowiskiem – to znak, że Wasza lina jest za krótka na pojedynczy zjazd.
9. Kolor – pamiętaj! Lina KONIECZNIE musi nawiązywać do koloru Twoich spodni, butów i woreczka:) Idealnym rozwiązaniem jest kupno liny kontrastującej ze skałą – inaczej foty wypadną blado…
Mam nadzieję, że ten krótki tekst ułatwi wybór odpowiedni model swojej pierwszej liny. I pamiętaj, że o linę trzeba dbać – jest to najważniejszy element Twojego wspinaczkowego ekwipunku!
